அக்காவை மனைவியாக்கினேன்

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000

வணக்கம் நண்பர்களே இக்கதையில் நான் அக்காவை எப்படி எனது மனைவி ஆக்கினேன் என்பது பற்றிய கதை. இக்கதை பாதி உண்மையும் பாதி கற்பனையும் கலந்த கதை.

வணக்கம் நண்பர்களே என் பெயர் கணேஷ் குமார். நான் சிவகங்கை மாவட்டத்தில் வசித்து வருகிறேன். எனது வீட்டில் நான் எனது அக்கா ,அம்மா மூவரும் வாழ்ந்து வந்தோம். அப்பா கடைசி வருடம் மாரடைப்பால் இறந்தார். எனது அம்மாவும் அப்பாவும் லவ் மேரேஜ் முடித்தார்கள். அவர்கள் இருவரும் கடலூர் மாவட்டத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். இரண்டு பேரும் வேறு வேறு ஜாதியினர் என்பதால் ஊர் மக்கள் யாரும் கல்யாணத்திற்கு சம்மதிக்க வில்லை. ஆகையால் அவர்கள் 2 பேரும் சிவகங்கைக்கு தஞ்சமடைந்தனர்.

நான் பிறந்தது வளர்ந்தது எல்லாமே சிவகங்கையில் தான். எங்களுக்கு சிவகங்கையில் சொந்தக்காரர்கள் யாரும் கிடையாது . நண்பர்கள் தெரிந்தவர்கள் மட்டும் உண்டு. எங்கள் அப்பா இருந்தவரை எங்கள் குடும்பத்தில் எந்த ஒரு வறுமையும் தென்படவில்லை. என் அப்பா இறக்கும் போது நான் இறுதி ஆண்டு இன்ஜினியரிங் படித்துக்கொண்டிருந்தேன். என்னக்கா என்னை விட இரண்டு வயது பெரியவள். அவள் பெயர் நந்தினி. பார்ப்பதற்கு வாட்டசாட்டமாக நல்ல வெள்ளயாக இருப்பாள்.

நான் படித்து முடித்த பொழுது எனக்கு மட்டும் வேலைக்கு போய்க் கொண்டிருந்தாள். நான் என் வேலைக்கு தயாராகிக் கொண்டிருந்தேன். என் அக்காவின் வருமானத்தில் தான் என் வீடு ஓடியது. எங்கள் அம்மாவும் மிகவும் வயதானவர் அவருக்கும் வயதாகிவிட்டது. இந்த நேரத்தில் நான் என் அக்காவை பற்றி சொல்ல வேண்டியதாகிவிட்டது. அவள் ரோட்டில் நடந்து போனால் போதும் அனைத்து ஆண்களும் அவளைப் பார்த்து ஜொள்ளு விடுவார்கள். அவளது எல்லா சைசும் அப்படி இருக்கும். நானும் சிங்கப்பூர் செல்வதற்கு வேண்டிய எல்லா ஏற்பாடுகளையும் செய்து கொண்டிருந்தேன்.

ஏனென்றால் என் வீட்டையும் என் அக்காவுக்கு கல்யாணம் பண்ணி கொடுக்கணும் என்று நினைத்துக் கொண்டிருந்தேன். என்னால் வரை அவர் மீது எனக்கு எந்த ஒரு தவறான எண்ணமும் வரவில்லை. ஏனென்றால் கடந்த ஒரு வருடமாக அவள்தான் எங்கள் குடும்பத்தை வேலை செய்து காத்துக் கொண்டிருக்கிறாள். இரண்டு மூன்று மாதங்கள் ஓடியது. ஒருநாள் என் அக்கா வேலை முடிந்து வீட்டுக்கு திரும்பவில்லை. நான் அவள் அலுவலகம் சென்று தேடியபோது அவள் இன்றைக்கு இங்கு வரவில்லை என்று சொன்னார்கள். நானும் ஒரு நாள் முழுவதும் ஊறலாம் தேடினோம்.

பின் கடைசியில் வீட்டில் அவள் ஒரு வெள்ளைக் காகிதத்தில் என்னை யாரும் தேடாதீர்கள் என்று எழுதி வைத்து விட்டு சென்று விட்டாள். நான் என் வாழ்க்கையை வாழ போகிறேன் யாரும் என்னை தேட வேண்டாம் என்று எழுதி இருந்தாள். இந்த விஷயம் எங்கள் ஊரில் உள்ள எல்லா வீடுகளுக்கும் தெரிய ஆரம்பித்தது. நானும் இரண்டு மூன்று நாள் ஊரெல்லாம் தேடி பார்த்தேன் எங்கும் கிடைக்கவில்லை. என் தாயே என் அக்கா வீட்டை விட்டு வெளியே சென்ற காரணத்தால் அந்த அவமானத்தால் மிகவும் மன உளைச்சலுக்கு ஆளானார். எங்கள் வீட்டில் நானும் எனது தாயும் ஒரே சோகத்தில் இருந்தோம். ஏனென்றால் எங்களது குடும்பமும் எனது அக்காவை நம்பியே இருந்தது அதனால் என்று அவள் வாழ்க்கையை தேடி ஒருவருடன் ஓடிவிட்டாள். அக்கம்பக்கத்தினர் பார்க்கும் நேரமெல்லாம் எங்களை ஏராளமாக பார்த்தார்கள்.

இதனால் மனமுடைந்த எனது தாய் துக்கம் தாங்காமல் இறந்தார். இதுநாள் வரை எனக்கு இருந்த குடும்பம் ஒன்றும் பெரிதாக வருத்தபடவில்லை.இன்று நான் அனாதையாக கருதுகிறேன் ஏனென்றால் என் அக்கா ஓடிவிட்டாள் என் அம்மா இறந்து கிடக்கிறாள். என் அம்மா இறந்ததற்க்கு சொந்தக்காரர்கள் யாரும் கூட வரவில்லை எல்லாம் தெரிந்தவர்கள் நண்பர்கள் மட்டும் வந்தார்கள். வாழ்க்கையே வெறுத்துப் போய் சோகமாய் உட்கார்ந்திருந்தேன். ஏனென்றால் சொந்தம் சொல்ல கூட ஒரு நபர் கூட எனக்கு இல்லை. இரண்டு மூன்று மாதங்கள் ஓடியது உள்ளூரில் ஒரு வேலை பார்த்துக்கொண்டு வீட்டில் அனாதையாக வாழ்ந்து வந்தேன். ஒரு நாள் சிங்கப்பூர் செல்லும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. இண்டர்வியூவில் செலக்ட் ஆகி விட்டேன். டிக்கெட் விசா இதற்காகத்தான் வெயிட்டிங். அன்று எனக்கு ஒரு போன் வந்தது.

அது வேறு யாரும் இல்லை என் அக்கா நந்தினி தான். நான் போனை கட் பண்ணி விட்டேன். திரும்பத் திரும்ப அடித்தால் மறுபடியும் மறுபடியும் கட் பண்ணி விட்டேன். ஏனென்றால் அவளால்தான் என் அம்மா துக்கம் தாங்க முடியாமல் இருந்தாள். எனது மனசு தாங்கமுடியாமல் கடைசியாக போனை அட்டென்ட் பண்ணேன். என்ன என்று கேட்டேன் அவள் தழுதழுத்த குரலில் அழுது கொண்டே மெதுவாக தம்பி என்று அழைத்தாள். அவளது அழுகையை கண்டவுடன் எனக்கும் ஒருவித சோகத்தில் ஆழ்த்தியது. ஏனென்றால் இப்பொழுது இருக்கும் எனக்கு ஒரே ஒரு சொந்தம் அவள் மட்டும்தான். அவள் என்னிடம் போன் பண்ணி நான் திருச்சியில் ஒரு மகளிர் ஹாஸ்டலில் தங்கி உள்ளேன் இங்கு வா என்றாள். நானும் அவளது அட்ரஸ் கண்டுபிடித்து அந்த ஹாஸ்டலில் சென்றேன். நான் அவளைப் பார்த்ததும் அவள் என் காலில் விழுந்தாள். அவள் மேல் எனக்கு மிகுந்த கோபம் இருந்தது ஆனால் அவள் இப்படி அழுவதை பார்த்து எனக்கு சற்று மனம் மாறியது. என்ன நடந்தது என்று கேட்டேன்.

நான் வேலை செய்யும் அலுவலகம் மேனேஜருடன் நான் நட்புறவு கொண்டேன். அது சிறிது காலத்தில் காதலாய் மாறியது. இருவரும் கொஞ்ச நாள் காதலர்களாய் வாழ்ந்தோம். அவர் எப்போது திருமணம் பண்ணிக் கொள்ளலாம் என்று என்னுடன் அடிக்கடி கேட்டுக் கொண்டிருந்தார். நான் என் குடும்பம் சொல்லி சுட்டிக்காட்டி பிறகு வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று கூறினேன். அவர் ஃபேமிலி எல்லாம் சென்னை என்று கூறினார். இன்னொரு நாள் அவர் சென்னை சென்று என்னை பொண்ணு பார்க்க வருகிறார்கள் என்று கூறி என்னை சென்னை வர சொன்னார். நானும் சற்று தயங்கினேன். அவர் என்னை நம்பி வா நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் பிறகு வீட்டில் சமாதானம் செய்து கொள்ளலாம் என்று கூறினார். பின் அவரை நம்பி சென்னை சென்றேன். அவனைத் தேடி சென்னை சென்றபோது அவன் வீட்டை விட்டு வெளியே வந்து ஒரு வீட்டில் தங்கி இருக்கிறேன் என்று கூறினார்.

அவன் நாம் இருவரும் முதலில் சேர்ந்து வாழ்ந்து விட்டு அடுத்து பெற்றவர்களை சந்திக்கலாம் என்று கூறிவிட்டான். நானும் இதை முதலில் நம்பினேன். பின் கோவிலுக்கு சென்று எனக்கு தாலி கட்டினான். பின் நானும் அவனும் ஒரே தட்டில் நான்கு மாதங்கள் தனியாக வாழ்ந்து வந்தோம். அவளுடன் சேர்ந்து இருந்த போது தான் எனக்கு தெரிந்தது அவன் என்னை காதலிக்கவில்லை என் உடம்பு மட்டும் அவனுக்கு வேண்டியதாயிருந்தது. என்னை நான்கு மாதங்கள் நன்றாக யூஸ் பண்ணி விட்டான். அவனுக்கு மேலும் இரு பெண்களுடன் தொடர்பு இருந்தது நாளடைவில் தெரியவந்தது. இதனால் அவன் தப்பி ஓடி வந்துவிட்டேன். ஊருக்கு வந்தால் என்னை யாரும் மதிக்க மாட்டார்கள் என்பதனால்தான் நான் உன்னை இங்கு வரச் சொன்னேன். அம்மா எப்படி இருக்கிறார்கள் என்று கேட்டாள். நான் அம்மா இறந்து மூன்று மாதங்களுக்கு மேல் ஆகிறது என்று கூறினேன்.

என் அம்மாவை நானே கொன்று விட்டேன் என்று கூறி கதறி அழுதாள். பின் அவள் நீ போ நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன் என்று கூறினாள். உன்னை கடைசியாக ஒருமுறை பார்க்கலாம் என்று நினைத்தேன் நான் பார்த்துவிட்டேன் என்று கூறினாள். இனிமேல் நான் இருந்தும் ஒரு பிரயோஜனமும் கிடையாது என்று கூறினாள். நான் அவளிடம் எந்த ஒரு தப்பான முடிவு எடுக்காத பொறுமையாக இரு என்று கூறினேன். எனக்கு இருக்கும் ஒரே ஒரு சொந்தம் நீ மட்டும் தான். நீ போய் விட்டால் அடுத்த நொடி நானும் போய் விடுவேன் என்று கூறினேன் அவள் என் கையில் வாயை வைத்தாள்.

என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தலையில் கைவைத்து உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தேன். அப்பொழுதுதான் எனக்கு ஒரு ஞாபகம் வந்தது. என் அக்காயையும் சிங்கப்பூர் அழைத்துச் செல்ல வேண்டுமென்று. நான் அவளிடம் கூறினேன் ஒரு வாரம் இருக்காங்க அடுத்த வாரம் நான் சிங்கப்பூர் செல்கிறேன் நீ என்னுடன் சேர்ந்து வா நாம் இருவரும் அங்கே சென்று செட்டில் ஆகி விடுவோம் என்றேன். அவள் நான் எதற்காக அங்கே என்றாள். இங்கே இருந்தால் நம் சமூகம் உன்னை பற்றி தப்பாக பேசும் அங்கே சென்றால் யாருக்கும் தெரியாது அதான் உன்னை அங்கு கூட்டிச் செல்லலாம் என்று நினைத்தேன். அடுத்த ஒரு வாரத்தில் என் அக்காவிற்கு உரிய பாஸ்போர்ட் மற்றும் விசா ஏற்பாடுகளை செய்து கொண்டிருந்தேன்.

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000