முடியாது.. முடியாது.. போடா

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000

பள்ளியில் கூட்டம் நிரம்பி வழிந்தது. பெற்றோர் ஆசிரியர் சந்திப்பு நிகழ்ச்சிக்காக வந்திருந்த பெற்றோர்கள் ஆசிரியர்களை மொய்த்துக் கிடந்தனர். நான் சிந்துவைத் தேடினேன். 4சி வகுப்பு எங்கே என்று கேட்டுச் சென்றடைந்த போது சிந்து என்னைக் கண்டு ஓடிவந்து சிரித்தாள். அவளை அழைத்துக் கொண்டு அவளுடைய வகுப்பாசிரியர் யார் என்று கேட்டு அவரைச் சந்திக்க விரைந்தேன். வகுப்பாசிரியருக்குச் சுமார் நாற்பது வயதிருக்கும். என்னைப்பார்த்ததும் ‘சிந்துவின் அப்பா வரலையா’? என்றார். ‘இல்லை. நான் அவருடைய தம்பிதான். அண்ணன் வெளியூரில் இருப்பதால் வரமுடியவில்லை. தப்பா எடுத்துக்காதீங்க சார்’ என்றேன். ‘சரி இந்த முறை பரவாயில்ல. அடுத்த கூட்டத்துக்காவது அவரை வரச் சொல்லுங்க’ என்றார். நான் சிந்துவின் படிப்பைப் பற்றி விசாரித்தேன். பெரிதாகக் குறை ஒன்றும் கூறவில்லை. ‘இங்கிலீஸ்தான் கொஞ்சம் தடுமார்றா. மத்தபடி நோ ப்ராப்ளம்’ என்றவரிடம் விடைபெற்று வெளியே வந்தேன். சிந்துவிடம் ‘உங்க இங்கிலீஸ் டீச்சர் யாரு?’ என்றேன். ‘வாங்க சித்தப்பா நான் கூட்டிட்டு போறேன். அவங்க ரொம்ப நல்ல மிஸ்’ என்று கூட்டிக் கொண்டு சென்றாள். ஸ்டாப் ரூமில் சில ஆசிரியைகள் பெற்றோருடன் பேசிக் கொண்டிருந்தார். ‘அவங்கதான் எங்க இங்கிலீஸ் மிஸ். மாலதி டீச்சர்’ என்று சிந்து காட்டிய திசையில் பார்த்தேன். மஞ்சள் நிறப்புடவை அணிந்த ஒரு பெண் இரண்டு பேருடன் பேசிக் கொண்டிருந்தார். நான் அவரருகில் சென்றதும் சிந்துவைப் பார்த்துவிட்டு என்னைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தார். ‘கொஞ்சம் இருங்க’ என்று கூறிவிட்டு பேசிக்கொண்டிருந்த இருவரிடமும் முடித்துவிட்டு வந்தார். ‘வாங்க சார் நீங்க சிந்துவுக்கு என்னவேணும்?’ என்று கேட்டு அழகாகச் சிரித்தார்.

‘நான் அவளோட சித்தப்பா; அவங்க அப்பா வரமுடியல. அதான் நான் வந்தேன். சிந்து எப்படி படிக்கிறா மேடம்?’ ‘நோ ப்ராப்ளம் சிந்து நல்ல பொண்ணு. நல்லா படிக்கிறா.’ ‘இல்ல.. இங்கிலீஸ் கொஞ்சம் தடுமாறுறானு..’ ‘அதெல்லாம் ஒன்னும் பெரிய பிரச்சினையில்ல. சரியாயிடுவா.. நான் பாத்துக்குறேன்’ என்று சிரித்தவரைக் கவனித்துப் பார்த்தேன். வயது 35 இருக்கும். சுண்டியிழுக்கும் சிவப்பு இல்லையென்றாலும் சிவப்பாக இருந்தார். நல்ல களையான முகம். அளவான மேக் அப், அடர்த்தியான கூந்தல். எடுப்பான மூக்கு, மேலுதட்டின் வலப்புறம் அழகான சிறிய மச்சம், கவர்ந்திழுக்கும் கண்கள், உடலை முழுதாகப் போர்த்தியபடி நேர்த்தியாக ஆடையணிந்து இருந்தார். சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு கடைசியாகக் கேட்டேன்.

‘சிந்துவோட அப்பா அம்மா ரொம்ப பிசி மேடம். அதனால் அவளோட படிப்ப நான்தான் கவனிச்சாகனும். சிந்துவோட ப்ராகிரஸ் பற்றி உங்ககிட்ட நான் கேட்டுத் தெரிஞ்சுக்கிறேன். உங்க போன் நம்பர் குடுக்க முடியுமா?’ ‘ஓகே. நோ ப்ராப்ளம்.’ என்று நம்பர் குடுத்தார். அவரிடமிருந்து விலகிச் சற்று தூரம் சென்று திரும்பிப் பார்த்தேன். வேறொரு பெற்றோரிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தார். எல்லோரையும் திரும்பிப் பார்க்க வைக்கும் நல்ல உடல்வாகு அவருக்கிருந்தது.

வீட்டுக்கு வந்தபிறகும் மாலதி டீச்சர் நினைவே வந்தது. முகத்தில் என்ன ஒரு களை, என்ன ஒரு கனிவான பேச்சு! டீச்சர்னா இவங்கள மாதிரி இருக்கணும். என்று நினைத்தபடி சிறிது நேரத்தில் மறந்து போனேன். இரவு மீண்டும் மாலதி டீச்சர் ஞாபகம் வந்தது. மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. தூக்கமே வரவில்லை

மறுநாள் சீக்கிரமே எழுந்து விட்டேன். சிந்துவுக்கு டிபன் பாக்சை எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்த அண்ணியிடம், ‘அண்ணி நானே இன்னைக்கு சிந்துவை ஸ்கூலில் விட்டுடுறேன்’ என்றேன். அவர் என்னை விநோதமாகப் பார்த்தார். ‘ஏன்ப்பா? நீ லேட்டால்ல ஆபிசுக்குப் போவ?’ ‘இல்ல அண்ணி இன்னைக்கு கொஞ்சம் வேல இருக்கு. சீக்கிரம் போகனும். நானே விட்டுடுறேன்’ என்று கூறிவிட்டு சிந்துவுடன் ஸ்கூலுக்குப் போனேன். ஸ்கூல் வாசலில் ‘சரி சித்தப்பா நான் போயிக்கிறன்’ என்ற சிந்துவிடம் ‘இல்லடா செல்லம். நான் உன்னை வகுப்பில் வந்து விட்டுட்டு போறேன்’ என்று அவள் கூடவே நடந்தேன். சுற்றி முற்றிப் பார்த்தேன். என் கண்கள் மாலதியை தேடின. ஆனால் அவள் தட்டுப்படவே இல்லை. சிந்துவை வகுப்பில் விட்டுவிட்டு திரும்பி நடந்தேன். வாசலருகே வந்தபோது மாலதி டீச்சர் உள்ளே நுழைந்தாள். கூட இரண்டு மாணவிகள். என்னைப் பார்த்ததும் புன்னகைத்து ‘ஹலோ’ சொன்னார். நானும் சொல்லிவிட்டு வெளியே வந்தேன். திரும்பிப் பார்த்தேன். மெதுவாய் அசைந்த மாலதியின் பின்னழகு என்னை மயக்கியது. நீண்டு தொங்கிய கூந்தலின் முடிவில் அழகான அந்த பின்புறங்கள் என்னைக் கிறங்கடித்தன.

வெளியே வந்து பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்யும் முன் மொபைலை எடுத்து ‘குட்மார்னிங் மேடம்’ என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன். ரிப்ளை வரவில்லை. பதினோரு மணி வாக்கில் மொபைலை எடுத்துப் பார்த்தேன். அவளிடமிருந்து மெசேஜ் வந்திருந்தது. ‘ஹூ இஸ் திஸ்?’ என்று. ‘நான் சிவா, சிந்துவின் அங்கிள்’ என்று ரிப்ளை செய்தேன். ‘ஓ.. குட் மார்னிங்’ என்று பதிலனுப்பினாள். இது தொடர்ந்தது. ‘குட் மார்னிங், குட் ஈவினிங்’ என்று கொஞ்சம் கொஞ்சமாகப் பேச ஆரம்பித்தோம். சில நேரங்களில் போன் செய்து சிந்து பற்றி பேசினேன். அப்படியே அவளைப் பற்றியும் கொஞ்சம் விசாரித்தேன். கணவர் வங்கி ஒன்றில் வேலை பார்க்கிறார். இரண்டு பெண்கள். ஒருத்தி ஆறாம் வகுப்பும் இன்னொருத்தி நான்காம் வகுப்பும் படிக்கிறார்கள். நல்ல நட்புடன் பேசினாள். நானும் எல்லையைத் தாண்டாமல் கண்ணியமாகப் பழகினேன். ஆனால் இரவுக் கற்பனைகளில் எல்லை மீறுவதை என்னால் தடுக்க முடியவில்லை.

ஒரு முறை சிந்துவை ஸ்கூலில் இருந்து அழைத்து வரும் போது மாலதியைப் பார்த்துப் பேசிவிட்டுத் திரும்பினேன். வீட்டுக்கு வந்ததும் ‘குட் ஈவினிங்’ என்று மெசேஜ் செய்தேன். ‘குட் ஈவினிங்’ என்று ரிப்ளை செய்தாள். ‘யூ வெர் லுக்கிங் வெரி பியூட்டிபுல் இன் தட் ப்ளூ சாரி’ என்று ரிப்ளை செய்தேன். அதற்கு பதில் வரவேயில்லை. தவறாக எண்ணியிருப்பாரோ என்று பதட்டமாயிருந்தது. அடுத்த நாள் குட்மார்னிங் மெசேஜ் அனுப்பியும் ரிப்ளை வரவில்லை. அலுவலகத்தில் வேலையே ஓடவில்லை. போன் பண்ணலாமா என்று யோசித்து தயங்கினேன். பண்ணவில்லை. மாலையில் மீண்டும் குட் ஈவினிங் அனுப்பினேன். பதில் வரவில்லை. இரவில் எனக்கு தூக்கமே வரவில்லை. மணி பதினொன்றாகியிருந்தது. மாலதி நினைப்பாகவே இருந்தது. மெசேஜ் அனுப்பலாமா என்று யோசித்தேன். பயமாயிருந்தது. இந்த நேரத்தில் அனுப்பி சிக்கலாகி விடுமோ என்று யோசித்துப் படுத்திருந்தேன். தயங்கியபடி ‘சாரி மேடம்’ என்று அனுப்பினேன். கால் மணி நேரத்திற்குப் பின் மெசேஜ் வந்தது. பாய்ந்து சென்று மொபைலைப் பார்த்தேன். ‘குட்நைட்’ என்று அனுப்பியிருந்தாள். நான் அதற்கு மேல் அனுப்ப மனமின்றி தூங்கிப் போனேன்

காலையில் மீண்டும் குட் மார்னிங் அனுப்பினேன். ரிப்ளை வந்தது. நிம்மதியாயிருந்தது. சிந்துவை ஸ்கூலில் விட்டுவிட்டு வெளியே வந்து காத்திருந்தேன். மாலதி வருவதைப் பார்த்ததுதும் தற்செயலாக எதிர்படுவது போல் சென்று ஹலோ சொன்னேன். அவளும் சிரித்து ஹலோ சொன்னாள். அவளுடைய பற்கள் சீராகவும் நேர்த்தியாகவும் இருந்தது. வெளிர் பச்சை நிற சேலையில் சொக்க வைத்தாள். நன்கு படிய தலையை சீவி மஞ்சள் நிறப் பூ ஒன்றைச் சூடியிருந்தாள். இரண்டு நிமிடம் பேசிவிட்டு விலகினேன். வெளியே வந்து பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்த போது இரண்டாவது மாடிப்படியில் ஏறிக்கொண்டிருந்தாள்.[] சிறிது மேலே ஏறிவிட்டுத் திரும்பிப் பார்த்தாள். நான் பார்ப்பதைப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் திரும்பிக் கொண்டு படியேறிச் சென்றாள். மதியம் லஞ்ச் டைமில் மெசேஜ் அனுப்பினேன். உடனடியாகப் பதில் அனுப்பினாள்.

‘குட் ஆப்டர்நூன் மேடம்’ ‘குட் ஆப்டர்நூன் சிவா’ ‘தேங்ஸ் மேடம்’ ‘சாப்பிட்டீங்களா?’ ‘இன்னும் இல்ல இனிமேதான். நீங்க?’ ‘நான் சாப்பிட்டுகிட்டே இருக்கேன்.’ ‘என்ன சாப்பாடு?’ ‘மோர் குழம்பும் வெண்டைக்காயும்’ ‘ஓ நைஸ். எனக்குப் பசிக்குது.’ ‘ஹ ஹ ஹா..’ ‘எனக்கு மோர்குழம்பு இல்லையா?’ ‘வாங்க ஷேர் பண்ணி சாப்பிடலாம்’ ‘ஓ தேங்ஸ். நீங்க சொன்னதே சாப்பிட்ட மாதிரி இருக்கு’ இப்படி சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு பின்னர் அவரவர் வேலையில் மூழ்கிப் போனோம். இரவில் அவள் நினைவு அதிகமாய் வந்தது. படியேறும் போது அவள் திரும்பிப் பார்த்த பார்வை என்னை தூங்கவிடாமல் செய்தது. மணி பதினொன்றரை ஆகியிருந்தது. மெசேஜ் அனுப்பிப் பார்க்கலாமா என்று தோன்றினாலும் பயமாயிருந்தது. தயங்கி தயங்கி ‘குட்நைட் மேடம்’ என்று அனுப்பினேன். சிறிது நேரம் கழித்து பதில் அனுப்பினாள். ‘என்ன இந்த நேரத்துல குட்நைட் ? இன்னும் தூங்கலையா?’ ‘இல்ல மேடம் தூக்கம் வரல’ ‘ஏன்?’ ‘தெரியல. நீங்க தூங்கலையா?’ ‘இல்ல. கொஞ்சம் பேப்பர் கரெக்சன் இருந்துச்சு. அதான் பாத்துகிட்டுருக்கேன்.’ ‘நான் டிஸ்டர்ப் பண்றேனா?’ ‘இல்ல நோ ப்ராப்ளம். முடிக்கப் போறேன்.’ ‘ம்ம்.. தென்?’ ‘சொல்லுங்க சிவா’ ‘என்ன சொல்ல? ‘இப்பல்லாம் அடிக்கடி சிந்துவ நீங்கதான் ஸ்கூல்ல வந்து விடுறீங்க போல’ ‘ஆமாமா’

‘எதுக்கு ஸ்கூலுக்கு வர்ற பேரண்ட்ச சைட் அடிக்கவா?’ ‘ஐயோ அதெல்லாம் இல்ல மேடம்.’ ‘ம்ம்..’ ‘உண்மைய சொல்றதா இருந்தா நான் உங்களைப் பார்க்கத்தான் அடிக்கடி வரேன்.’ ‘வாட்.. என்னைப் பார்க்கவா? என்னை எதுக்கு பாக்கணும்?’ ‘தெரியல.. உங்களை பாக்கனும் போல இருக்கும் அதான் அடிக்கடி வரேன்.’ அதற்குப் பின் சிறிது நேரம் மெசேஜ் வரவில்லை. நான் ‘சாரி’ என்று அனுப்பினேன். பதில் வரவில்லை. மணி பணிரெண்டாகியிருந்தது. சிறிது நேரத்தில் மெசேஜ் வந்தது. ‘குட்நைட்’ நான் பதிலனுப்பினேன். ‘கோபமா மேடம்?’ ‘நோ.. நான் எதுக்கு உங்க மேல கோபப்படனும்?’ ‘ம்ம்ம்’ ‘ஒகே எனக்கு தூக்கம் வருது குட்நைட்’ ‘ஓகே. ஸ்லீப் வெல். குட்நைட்’ நான் மொபைலை வைத்துவிட்டுத் தூங்கினேன்

மாலதியும் நானும் சகஜமாகப் பழகத் தொடங்கிவிட்டோம். ஒரு முறை என்னிடம் ஒரு புத்தகம் வாங்கி வரும்படி கேட்டாள். இரண்டு மூன்று கடைகளில் அலைந்து திரிந்து வாங்கினேன். அந்த நேரம் பள்ளி விடுமுறை என்பதால் அதைக் கொடுப்பதற்காக அவள் வீட்டுக்குச் சென்றேன். ஹாலில் அவளுடைய இரண்டு மகள்களும் படித்துக் கொண்டிருந்தனர். என்னை வரவேற்று சோபாவில் உட்கார வைத்துவிட்டு உள்ளே சென்ற மாலதியை எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தேன். இன்றுதான் அவளை நைட்டியில் பார்க்கிறேன். சற்று இறுக்கமான பிரவுன் நிற நைட்டியில் அவளுடைய அழகைக் கண்டு வியந்து போயிருந்தேன். சேலையில் சரிவர தென்படாத அவளுடைய செழித்த இரண்டு மார்பகங்களும் நைட்டியில் குத்திட்டு நின்றன. என் கண்களைக் கட்டுப்படுத்தவே முடியவில்லை. அவற்றைப் பார்த்ததும் எனக்குள் ஜிவ்வென்றிருந்தது. பார்வையால் அவற்றைத் தின்று கொண்டிருந்தேன். நடக்கும் போது பின்புற அசைவுகள் வேறு என்னை தொல்லைப்படுத்தின. எனக்கு காபி கொண்டு வந்து தந்து உட்கார்ந்து பேசிக் கொண்டிருந்தாள். இப்போதெல்லாம் என்னை போ வா என்று உரிமையாய்ப் பேச ஆரம்பித்திருந்தாள். நான் அவளை விட ஏழெட்டு வயது இளையவன் என்பதால் வந்த உரிமையாயிருக்கலாம். என் பார்வை அவளுடைய கொழுத்த மார்புகள் மீதே சென்றது. அவள் நெளிந்தாள். பேசிக் கொண்டே உள்ளே சென்றவள் மேலே ஒரு துண்டை போர்த்திக் கொண்டு வந்து மறுபடி சகஜமாகப் பேசினாள். எனக்குச் சங்கடமாயிருந்தது. விடைபெற்றுக் கொண்டு சென்றேன்.

இரவு உறக்கமே வரவில்லை. நைட்டியில் முன்னும் பின்னும் திமிறிக் கொண்டிருந்த அவளுடைய அங்கங்களே நினைவுக்கு வந்தன. என் தண்டைத் தடவியபடி உருண்டு கொண்டிருந்தேன். நள்ளிரவில் ‘குட்நைட்’ என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன். பதில் வரவில்லை. தூங்கியிருப்பாள் என்று நினைத்து குப்புறப் படுத்துத் தூங்க முயன்றேன். தூக்கம் வரவில்லை. அரைமணி நேரம் கழித்து என் மொபைல் மெசேஜ் சத்தம் கேட்டு பாய்ந்து எடுத்துப் பார்த்தேன். அவள்தான். ‘குட்நைட்’. நான் ரிப்ளை செய்தேன். ‘என்ன மாலதி தூங்கலையா?’ ‘நல்லா தூங்கிட்டேன். திடீர்னு முழிப்பு வந்திச்சு. உன் மெசேஜ் பார்த்த÷ன். அதான் பதிலனுப்பினேன். நீ தூங்கலையா?’ ‘இல்ல. தூக்கமே வரல’. ‘ஏன்’? ‘தெரியல’. ‘ம்ம்ம்’ ‘மாலதி..’ ‘என்ன சிவா’? ‘உங்களை இன்னைக்குதான் பர்ஸ்ட் டைம் நைட்டிலா பார்த்திருக்கேன்’. ‘ஓகோ’ ‘நல்லா இருந்துச்சு’ ‘வாட்’? ‘இல்ல.. நைட்டில நல்லா இருந்தீங்க’ ‘ம்ம்ம்’ ‘இன்னும் அதே நைட்டிலதான் இருக்கீங்களா’? ‘ஆமா ஏன்’? ‘ஒன்னுமில்ல சும்மாதான் கேட்டேன். சார் என்ன செய்றார்’? ‘அவர் தூங்கறார்’. ‘மெசேஜ் சத்தம் கேட்காதா’? ‘கேட்காது. நான் சைலன்ட்ல தான் வெச்சிருக்கேன்’.

‘ஓ குட்’. ‘ம்ம்’. ‘உங்கள பாக்கனும் போல இருக்கு மாலதி’ ‘வாட்! அதான் வீட்டுக்கு வந்து பாத்தியே’ ‘ம்ம்ம்.. பாத்துகிட்டே இருக்கணும் போல இருக்கு’ ‘அடப்பாவி.. நான் என்ன உன்னோட லவ்வரா? எதுக்கு இந்த டயலாக்’? ‘ம்ம்ம். நான் ஒன்னு சொல்லவா? கோவிச்சுக்க மாட்டீங்களே’? ‘முதல்ல சொல்லு. அப்புறம் பாக்கலாம்’. ‘ஐ லவ் யூ’ ‘வாட்.. நான்சென்ஸ்’ ‘சாரி என்னால மறைக்க முடியல. அதான் சொல்லிட்டேன். ரியலி ஐ லவ் யூ’ ‘சே.. கொஞ்சம் ப்ரன்ட்லியா பேசினா உடனே இப்படி ஆரம்பிச்சுடுவீங்களே.. இடியட். பை’. ‘ஐயோ.. சாரி மாலதி சாரி’ ‘ப்ளீஸ் ரிப்ளை’ அதற்குப் பிறகு ரிப்ளை வரவில்லை. பதட்டமாயிருந்தது. தப்பு பண்ணி விட்டோமோ என்று கவலையாயிருந்தது. மறுநாள் ‘குட் மார்னிங்’ அனுப்பினேன். பதில் வரவில்லை. போன் பண்ணினேன். எடுக்க வில்லை. சிந்துவை ஸ்கூலில் விட்டு மாலதிக்காகக் காத்திருந்தேன். வந்தாள். என்னைக் கண்டதும் கண்டு கொள்ளாமல் விறுவிறுவென்று சென்றுவிட்டாள். நான் ‘சாரி’ என்று பலமுறை மெசேஜ் அனுப்பினேன். நோ ரிப்ளை!

இரண்டு நாட்கள் அப்படியே போனது. கவலையாயிருந்தது. ஒரு முறை எதற்கும் போன் செய்து பார்க்கலாம் என்று கால் செய்தேன். எடுத்தாள். ‘என்ன’ என்று கோபமாகக் கேட்டாள். ‘சாரி மாலதி’ என்றேன். ‘என்ன சாரி ஆர் யூ மேட்? என்னை அவ்வளவு சீப்பா நினைச்சியா? உனக்கு நைட்ல மெசேஜ் அனுப்பினா நான் தப்பா பழகிறதா நினச்சியா? ஒரு பிரண்டா உன்கிட்ட பழகினது என்னோட தப்பு இடியட்’. ‘ப்ளீஸ் மாலதி. ரியலி சாரி. உங்ககிட்ட என்னால மறைக்க முடியல. அதான் சொல்லிட்டேன். பிடிக்கலேனா வெரி சாரி. என்கிட்ட பேசாம இருக்காதிங்க.. ப்ளிஸ்..’ ‘கல்யாணமாகி ரெண்டு பிள்ள பெத்தவ கிட்ட லவ் பண்றேன்னு சொன்னா யாராவது சும்மா இருப்பாங்களா.. இனி என்கிட்ட பேசாத ராஸ்கல்..’ ‘ப்ளீஸ் மாலதி. நான்இனிமே அப்படி நடந்துக்க மாட்டேன். சாரி.. ப்ளீஸ்.. மன்னிச்சுடுங்க..’ ‘ம்ம்.. இந்த ஒரு தடவ மன்னிக்கிறேன். இனிமே இப்படி ஏதாவது பண்ணினா நான் சும்மா இருக்க மாட்டேன்.’ ‘ஓகே. தேங்ஸ் மாலதி.’ ‘ம்ம்ம்.’ போனை வைத்தாள்.

கொஞ்சம் நிம்மதியாயிருந்தது. ஆனாலும் ஏமாற்றமாயிருந்தது. சே.. எவ்வளவு பெரிய தப்பு பண்ணிட்டேன். இனிமே ஒழுங்க நடந்துக்கணும் என்று நினைத்தவாறு ‘தேங்ஸ்’ என்று மீண்டும் மெசேஜ் அனுப்பினேன். அதற்குப் பின் என்னுடன் சகஜமாகப் பழகினாள். நானும் என் உணர்வுகளை வெளிக்காட்டாமல் நட்புடன் பழகினேன். ஆனால் இரவுகளில் என் உணர்வுகளை அடக்கவே முடியவில்லை. கற்பனையில் அவளை உரித்து வைத்து ரசித்தேன். அவளுடைய காமக்கனவுகளால் என் இரவுகள் ஈரமாயின. அவளைக் காணும் போது என்னுடைய பார்வை தானாக அவளுடைய முன்னழகை மேய்ந்தது. அவளும் அதைக் கவனிக்காமலில்லை. அவள் வீட்டுக்கு சகஜமாகச் செல்லுமளவுக்கு நாங்கள் நண்பர்களாகியிருந்தோம். அவளுடைய கணவரும் என்னிடம் நன்கு பழகினார். அவளுடைய இரண்டு பெண்களும் என்னிடம் நல்ல அன்புடன் இருந்தனர். அவள் வீட்டுக்குச் செல்லும் போதெல்லாம் போது நைட்டியில் அவளுடைய கட்டுடலை என் கண்கள் மேய்வதை அவளால் தடுக்க முடியவில்லை. ஒரு முறை நைட்டியில் அவள் என் முன்னால் உட்கார்ந்து மகளுக்குப் பாடம் சொல்லித் தந்து கொண்டிருந்தாள். நான் சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்தேன். குனிந்து அவள் சொல்லிக் கொடுத்த போது அவளுடைய முலைப் பிளவுகளின் தரிசனம் சற்று தாராளமாகவே கிடைத்தது. நான் முதல் முறையாக அவற்றைப் பார்த்ததில் சொக்கிப் போனேன். ஆகா.. என்ன ஒரு அழகு.. எனக்குள் விறைப்பேறியது. கைகள் பரபரத்தன. திடீரென்று என்னைக் கவனித்தவள் அதிர்ச்சியுடன் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்து எழுந்து கொண்டாள். அதன் பின் டல்லாகவே இருந்தாள். நான் சங்கடத்துடன் விடைபெற்றேன். அதற்குப் பின் மறுபடியும் நான் இருக்கும் போது நைட்டிக்கு மேல் துண்டைப் போர்த்திக் கொள்ள ஆரம்பித்துவிட்டாள். மற்றபடி நட்புடன் நானும் அவளும் நன்கு அரட்டையடிப்போம். போனில் மணிக்கணக்கில் பேசுவோம்.

அரையிறுதி விடுமுறை நாள் ஒன்றில் அவள் வீட்டுக்குச் சென்றேன். அன்று எனக்கும் விடுமுறை. அவளுடைய மூத்த மகள் கவுசல்யா இல்லை. அண்ணன் வீட்டுக்குச் சென்றிருப்பதாகச் சொன்னாள். இரண்டாவது மகள் ஆர்த்தி அழுதபடி இருந்தாள். நான் அவளுக்கு விளையாட்டு காண்பித்தேன். அவள் அடம்பிடித்து அழுதாள். என்ன என்று விசாரித்தேன். ‘அவ சினிமாவுக்குப் போகனும்னு அழறா..’ ‘ஓ பாவம்.. லீவுதான.. கூட்டிட்டு போக வேண்டியதானே’ ‘எங்க.. நானும் அவங்கப்பா கிட்ட சொல்லிப் பார்த்துட்டேன். அவங்களுக்கு நேரமே இல்ல. என்னை கூட்டிட்டுப் போகச் சொல்றார். நான் எங்கிட்டு அவள கூட்டிட்டுப் போக.. நீ வேணா கூட்டிட்டுப் போயிட்டு வாயேன்..’ ‘சரி நான் வேணா கூட்டிட்டுப் போறேன். என்ன ஆர்த்தி போகலாமா?’ என்று அழைத்தேன். ஆனால் அவள் என்னுடன் வர மறுத்தாள். ‘அம்மா நீயும் வா’ என்று அடம்பிடித்து அழுதாள். நானும் மாலதியிடம் ‘நீங்களும் வாங்களேன்..’ என்றேன். அவள் மறுத்தாள். பின்னர் மகளின் அழுகையைச் சகிக்க முடியாமல் கிளம்பினாள். சற்று இறுக்கமான இளம் பச்சைநிற சுடிதாரணிந்திருந்தாள். தலையில் நிறைய மல்லிகைப் பூ வைத்திருந்தாள். திமிறிக் கொண்டிருந்த மார்பகங்களை என் கண்ணிலிருந்து காப்பாற்றுவதற்காக சால்வையால் நன்கு மறைத்துக் கொண்டாள். ஆனால் பின்புறங்களில் என் கண்கள் மேய்வதை அவளால் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. நன்கு கொழுத்து உருண்டு திரண்டிருந்த கவர்ச்சியான அந்த புட்டங்கள் நடக்கும் போது அசைந்து அசைந்து என்னை விறைப்படையச் செய்தன.

தியேட்டரில் அவ்வளவாகக் கூட்டமில்லை. எனக்கும் மாலதிக்கும் நடுவில் ஆர்த்தி அமர்ந்து கொண்டாள். சிறிது நேரத்தில் முன் வரிசையில் இரண்டு பேர் வந்து அமர்ந்தனர். ‘அம்மா எனக்கு மறைக்குதும்மா.. அந்த அங்கிள தள்ளி உட்காரச் சொல்லும்மா’ என்று ஆர்த்தி நச்சரித்தாள். ‘அய்யோ உன்னோட பெரிய ரோதனைய போச்சு. இங்க வந்து உக்கார்’ என்று புலம்பிய படி மாலதி அவளுடைய சீட்டில் ஆர்த்தியை உட்கார வைத்துவிட்டு என்னருகில் வந்து அமர்ந்து கொண்டாள். எனக்கு சந்தோசமாயிருந்தது. நான் படத்தைக் கிண்டலடித்துக் கொண்டிருந்தேன். அவள் சிரித்தபடி இருந்தாள்.

ஒரு பாடல் காட்சியில் முந்தானை விலகிய கதாநாயகி மழையில் நனைந்து தன் கொழுத்த முலைகளால் ஹீரோவை முட்டி மோதி ஆடிக் கொண்டிருந்தாள். இருவரும் பேச முடியாமல் அமைதியானோம். நான் ஓரக்கண்ணால் மாலதியைப் பார்த்தேன். லேசாகத் தலையைக் குனிந்து கொண்டிருந்தாள். பாடல் முடிந்து அவள் சகஜமாகி விட்டிருந்தாள். ஆனால் எனக்குள் காமம் தீயாய் பற்றியிருந்தது. பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த அவளுடைய மல்லிகைப் பூவின் வாசம் வேறு என்னை இழுத்தது. எனக்கு லேசாக விறைத்தது. என் தோள்களில் அவளுடைய தோள் உரசிக் கொண்டிருந்தது. மெதுவாய் அவளுடைய கையைப் பிடித்தேன். அவள் வெடுக்கென்று உதறிவிட்டு என்னை முறைத்தாள். நான் தலையைக் குனிந்து கொண்டேன்

சிறிது நேரம் கழித்து மறுபடியும் மாலதியின் கையை பிடித்தேன். என் கை நடுங்கியது. அவள் மறுபடியும் கையை உதற முயன்றாள். நான் இறுக்கிப் பிடித்தேன். அவள் என் காதருகே வந்து கோபத்துடன் ‘கையை விடு..’ என்றாள். நான் விடவில்லை. பார்வையால் கெஞ்சினேன். அவள் கையுடன் என் கையைக் கோர்த்துக் கொண்டேன். நான் இறுக்கிப் பிடித்திருந்ததால் அவளால் விடுவிக்க முடியவில்லை. பின்னால் பார்த்தேன். யாரும் இல்லை. சற்று தொலைவில் இருந்தவர்களும் கவனிக்கவில்லை. ஆர்த்தி படத்தில் மூழ்கிப் போயிருந்தாள். தியேட்டரின் இருள் என் துணிச்சலைக் கூட்டியது.

மெதுவாய் இன்னொரு கையை எடுத்து அவளுடைய தோளில் வைத்தேன். திரும்பி முறைத்தாள். வேகமாக தோளைக் குலுக்கி உதறினாள். ஆர்த்தி சட்டென திரும்பிப் பார்த்தாள். இருவரும் நார்மலாகப் படம் பார்ப்பது போல் உட்கார்ந்திருந்தோம். ஆர்த்தி மறுபடியும் படத்தில் மூழ்கினாள். நான் மறுபடியும் தோளில் கை வைத்தேன். அவள் ஆர்த்திக்குக் கேட்காமல் மெலிதான குரலில் கோபத்துடன் பேசினாள். ‘சிவா என்ன இது? கையை விடு’ ‘ம்ம்ம்’ ‘சொன்னா கேளு.. கையை எடு..’ ‘மாலதி ப்ளீஸ்..’ ‘வாட்.. இடியட்.. லீவ் மி’ ‘ப்ளீஸ் மாலதி.. என்னால முடியல..’ ‘இப்போ விடப் போறியா இல்லயா?’ ‘மாட்டேன்.’ ‘அடப்பாவி.. விடுடா’

நான் அதற்கு மேல் பேசவில்லை. அவளுடைய தோளைத் தடவியபடி இருந்தேன். அவள் நெளிந்தாள். அவளுடைய கையைப் பிடித்திருந்த என் வலது கையை விடுவித்து அவளுடைய தலையைச் சுற்றி அவளுடைய வலது தோளில் போட்டேன். நெளிந்தாள். கையை உதறி தட்டி விட்டாள். அது மேலும் எனக்கு வசதியாய்ப் போனது. என் கை அவளுடைய பின்னால் விழுந்தது. மெதுவாய் இடுப்பைப் பிடித்தேன். அவள் அதிர்ச்சியுடன் என்னை முறைத்தாள். நான் அவளைப் பார்க்காமல் படத்தைப் பார்த்தபடி இடுப்பை மெதுவாய் கசக்கினேன்.

‘டேய் பாவி விடுடா.. ப்ளீஸ்.. சொன்னா கேளு..’ என்று புலம்பினாள். நான் கண்டு கொள்ளாமல் இடுப்பை இறுக்கிப் பிடித்திருந்தேன். என் கை மெதுவாய் கீழிறங்கி அவளுடைய கொழுத்த பின்புறங்களைத் தொட்டது. அவள் பதறினாள். ‘சிவா.. ப்ளீஸ்.. திஸ் ஈஸ் டூ மச். லீவ் மீ..’ கெஞ்சினாள். ‘சாரி மாலதி. என்னால முடியல.. தடுக்காதீங்க.. ப்ளீஸ்..’ நானும் கெஞ்சினேன். என் கை அவளுடைய வலது குண்டியை இறுக்கியது. அவள் சீட்டில் சாய்ந்து கொண்டாள். நான் மேலும் இறுக்கிப் பிடித்து கசக்கத் தொடங்கினேன். அவள் நெளிந்தாள். ‘சீ.. நீ நல்லவன்னு மறுபடியும் பழகினா இவ்வளவு பொறுக்கியா இருக்க.. விடு என்னை.. சொன்னா கேளு..’ ‘உங்களைப் பார்க்கும் வரை நான் நல்லவனாத்தான் இருந்தேன். ஆனா இப்போ இருக்க முடியல.. சாரி.. ப்ளீஸ்.. மாலதி. என்னைத் தப்ப எடுக்காதிங்க..’ ‘சீ பொறுக்கி நாயே.. முதல்ல கையை எடு..’ ஆர்த்திக்குப் பயந்து சத்தம் வராமல் என்னிடம் கோபப்பட்டாள். நான் கண்டு கொள்ளாமல் முன்னேறினேன். என் கை அவளின் முதுகில் ஊர்ந்து மெதுவாய் வலது அக்குள் பகுதிக்குள் நுழைந்தது. அவளுடைய கையை விரித்து பக்கவாட்டில் இருந்து வலது முலையைப் பிடித்தேன். அவள் என்னை முறைத்தாள். சட்டென்று சால்வையை இறக்கி அவள் முலையைப் பிடித்திருந்த என் கையை மறைத்தாள். ‘டேய் பாவி.. இது ரொம்ப தப்பு.. விடு ப்ளீஸ்.. நான் போறேன்.. இனிமே என் மூஞ்சிலயே முழிக்காத..’ என் கை நடுங்கியபடி அவளுøடைய வலது முலையில் நன்றாகப் படர்ந்தது. அவள் மெதுவாய் தலையில் அடித்துக் கொண்டு விடுடா என்று கெஞ்சிக் கொண்டிருந்தாள். நான் விடவில்லை. கைக்குள் அடங்காத அந்தப் பழத்தை மெதுவாய் இறுக்கினேன். என் தண்டு பேண்டுக்குள் சீறியது. இடது கையால் அதைத் தடவினேன். புடைத்திருந்தது. அவளின் செழித்த முலையை கசக்கத் தொடங்கினேன். அவள் நெளிந்து கொண்டிருந்தாள். நான் முலையில் தடவித் தடவி காம்புப் பகுதியைத் தொட்டேன். சுடிதார், ப்ராவை மீறி அது லேசாக விரைத்திருந்ததை உணர முடிந்தது. காம்பைப் பிடித்து சுடிதாரோடு திருகினேன். அவள் பதறினாள்

சிவா.. ப்ளீஸ்.. விடு. வலிக்குது.. சொன்னா கேளு..’ கெஞ்சினாள். அவளுடைய இடது கையை வைத்து என் கையை எடுக்க முயற்சித்துத் தோற்றாள். அவள் உடல் சூடேறியிருந்தது. மெதுவாய் என் இடது கையை எடுத்து அவள் இடது தோளில் வைத்து பின்னர் சால்வைக்குள் கொண்டு சென்றேன். இடது முலையைப் பிடித்தேன். அவள் மேலும் அதிர்ந்து வேறு வழியின்றி அந்தக் கையையும் யாரும் பார்க்காத வண்ணம் சால்வையால் மூடி மறைத்தாள். அவளுடைய கொழுத்த இரண்டு பழங்களும் என் இரண்டு கைகளில் சிக்கிக் கசங்கிக் கொண்டிருந்தன. அவள் லேசாகக் குனிந்து கொண்டாள். அது எனக்கு வசதியாக இருந்தது. அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது. பாவமாயிருந்தது. ஆனால் அவள் மேல் இரக்கப்படும் நிலையில் நான் இல்லை. என் இரக்கத்தையெல்லாம் அவள் மீதான காமம் தின்று விட்டிருந்தது. அவளிடமும் எதிர்ப்பு குறைந்திருந்தது. முலைகளை நன்கு கசக்கிக் காம்புகளைத் திருகிக் கொண்டிருந்தேன். ‘ஸ்ஸ்.’ என்று முனகியபடி அவள் அடங்கியிருந்தாள். மெதுவாய் அவள் கழுத்தருகே சென்று கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். சட்டெனத் திரும்பி முறைத்துப் பின்னால் பார்த்தாள். யாரும் பார்க்கவில்லை. ‘ஐயோ.. சிவா.. ப்ளீஸ் .. சும்மா இரு..’ தியேட்டரில் லைட் எரிந்தது. இடைவேளை.. சட்டென அவளிடமிருந்து கைகளை எடுத்தேன். அவளும் நிமிர்ந்து சால்வையை சரி செய்து கொண்டாள். அப்பாடா என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டாள். என்னை அனல் கக்கும் பார்வையால் எரித்துக் கொண்டிருந்தள். நான் அவளைப் பார்க்கத் துணிவின்றி ஆர்த்தியிடம் பேசினேன்.

‘ஆர்த்தி உனக்கு என்ன வேணும்?’ ‘கோன் ஐஸ் வேனும் அங்கிள்.’ ‘உங்களுக்கு என்ன வேணும் மாலதி?’ ‘எனக்கு ஒன்னும் வேணாம்..’ கடுப்புடன் சொன்னாள். நான் சென்று மூவருக்கும் ஐஸ் கிரீம் வாங்கி வந்தேன். மாலதி அதை வாங்கிக் கொள்ளவே இல்லை. ‘எனக்குத் தலை வலிக்குது.. வீட்டுக்குப் போகலாம்’ என்று மாலதி எழுந்தாள். ஆர்த்தி கேட்கவில்லை. ‘இரும்மா படம் பார்த்துட்டு அப்புறம் போகலாம்..’ என்று சிணுங்கிய ஆர்த்தியை முறைத்தாள். ‘உன்னால என் மானமே போயிட்டிருக்கு’ என்று கோபத்துடன் முனகியபடி மீண்டும் உட்கார்ந்தாள். படம் தொடங்கியது. என் லீலையும் தான். அரை மணி நேரத்திற்குள் மாலதியின் திமிறல்களையும் எதிர்ப்புகளையும் மீறி மீண்டும் அவளுடைய இரண்டு முலைகளும் சால்வை மறைப்பில் என் கைகளில் கசங்கிக் கொண்டிருந்தன.

தியேட்டரிலிருந்து வீடு செல்லும் வரை மாலதி எதுவும் பேசவில்லை. நான் அவளைப் பார்க்கவே பயந்தேன். அவர்களை வீட்டில் விட்டுவிட்டு திரும்பினேன். மாலை 6 மணி வாக்கில் போன் செய்தேன். எடுக்கவில்லை. பல முறை அழைத்தேன். நோ யூஸ். ‘சாரி’ என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன். பதில் இல்லை. இரவு ‘குட்நைட்’ அனுப்பினேன். பதில் இல்லை. சாரி சாரி என்று பல முறை அனுப்பி ஓய்ந்தேன். எந்தப் பதிலும் வரவில்லை. அடுத்த நாள் பள்ளியில் சென்று பார்த்தேன். அவள் என்னைக் கண்டு கொள்ளவே இல்லை. ஒரு வாரத்திற்கு மேல் ஆனது. அவள் என்னிடம் பேசவே இல்லை. எனக்கு வாழ்க்கையே வெறுத்துப் போனது. கொஞ்சம் அடக்கி வாசித்திருக்க வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் என்ன பயன்? எல்லாம் முடிந்து போனது. அவள் என்னிடம் பேசி பத்து நாட்களுக்கு மேல் ஆகியிருந்தது. வேறு வழியின்றி நானும் மெசேஜ் அனுப்புவதை நிறுத்தியிருந்தேன். ஒருநாள் இரவு அவள் நினைவில் என் தண்டு விறைத்திருந்தது. அவளை நினைத்து அதைத் தடவியபடி படுக்கையில் கிடந்தேன். நள்ளிரவில் மொபைலை எடுத்து மெசேஜ் அனுப்பினேன்.

‘மாலதி.. ஐ யம் சாரி.. ப்ளீஸ் பேசுங்க..’ பதில் வரவில்லை. ஒரு மணி நேரம் கழித்து மெசேஜ் டோன் ஒலித்தது. பாதி தூக்கத்தில் இருந்த நான் மொபைலை எடுத்துப் பார்த்தேன். அவள்தான். தூக்கம் போய் உற்சாகமாய் வாசித்தேன். திட்டியிருந்தாள். ‘போடா பொறுக்கி நாயே.. டோன்ட் மெசேஜ் மீ’

‘சாரி மாலதி.. நான் செஞ்சது தப்புதான். மன்னிச்சிடுங்க.’ ‘ஸ்டாப் இட்.. நல்ல பையன் மாதிரி நடிச்சி என்னை ஏமாத்திட்ட.. ஐ ஹேட் யூ..’ ‘ப்ளீஸ் மாலதி.. மன்னிச்சிடுங்க..’ ‘நீ பண்ணினதுக்கு யாரும் மன்னிக்க மாட்டாங்க..’ ‘ஐ நோ.. மாலதி.. ப்ளீஸ்..’ ‘டோன்ட் டாக் டு மீ.. பை’ ‘சாரி சாரி ப்ளீஸ்..’ அதற்கப் பின் மெசேஜ் வரவில்லை. தூக்கமே வரவில்லை. அதிகாலை 4 மணிக்கு மீண்டும் ‘சாரி’ மெசேஜ் அனுப்பினேன். அரை மணி நேரம் கழித்து பதில் வந்தது. ‘ஐயோ.. மெசேஜ் அனுப்பாதனு சொன்னா கேக்க மாட்டியா நீ?’ ‘சாரி மாலதி..’ ‘இடியட் இப்போ என்ன வேணும் உனக்கு?’ ‘நீங்க என்கிட்ட எப்பவும் போல பேசணும்’ ‘முடியாது.’ ‘ப்ளீஸ்ஸ்ஸ்ஸ்’

‘சரி சொல்லு’ ‘தேங்ஸ்’ ‘ஆமா இதுக்கு ஒன்னும் கொறச்சல் இல்ல’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘சிரிக்காத கொன்னுடுவேன் ராஸ்கல்’ ‘ஓகே சாரி..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘மாலதி..’ ‘சொல்லித் தொலை’ ‘ஒன்னுமில்ல..’ ‘ஏய்.. என்ன சொல்லு..’ ‘நத்திங்’ ‘சொல்லுடா பொறுக்கி என்னமோ சொல்ல வந்த.. என்னது?’ ‘வேணாம்.. நீங்க கோபப்படுவீங்க’ ‘நான் ஏற்கனவே கோபமாத்தான் இருக்கேன், சும்மா சொல்லு’ ‘வேணாம்ம்..’ ‘கோபத்த கிளராத சொல்லுடா நாயே..’ ‘ரொம்ப திட்டுறீங்க..’ ‘ஆமா பின்ன இவரு பண்ற காரியத்துக்கு திட்டாம கொஞ்சுவாங்களாக்கும்? என்ன சொல்ல வந்த? அத சொல்லு’ ‘ஒன்னுமில்ல.. உங்கள பாக்கனும் போல இருக்கு’ ‘எதுக்கு? ‘ ‘தெரியல.. ஆனா பாக்கனும் போல இருக்கு..’ ‘இந்த நேரத்துல என்ன பாக்க வேண்டி கெடக்கு?’ ‘தெரியல.. எனக்கு பத்து நாளா உங்க நெனப்பாவே இருக்கு’ ‘இருக்கும். இருக்கும்.’

‘நீங்க என்னை நெனக்கவே இல்லயா?’ ‘நான் எதுக்கு உன்னை நெனக்கனும்?’ ‘இல்ல. அன்னைக்கு தியேட்டர்ல நடந்தது..’ ‘ஏய்.. சும்மா இரு.., அதெல்லாம் ஞாபகப்படுத்தி என்னை கொலைகாரி ஆக்காத..’ ‘சாரி..’ ‘அப்பா.. என்ன தைரியம் உனக்கு? பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல அதுவும் ஆர்த்திய பக்கத்துல வெச்சிகிட்டு.. பளார்னு அறைஞ்சிருக்கனும் உன்னய.. விட்டது தப்பு..’ ‘சாரி சாரி..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘மாலதி..’ ‘என்ன?’ ‘என் லைப்ல மறக்க முடியாத நாள் அது.’ ‘ஏன்?’ ‘அதுதான் பர்ஸ்ட் டைம் ஒரு லேடிய டச் பண்ணினது.’ ‘பொய் சொல்லாத’ ‘நெஜமாதான்..’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘நல்லா இருந்துச்சு..’

‘இருக்கும் இருக்கும்.. ஏன் இருக்காது..? பளார்னு ஒன்னு விட்டிருந்தா தெரியும்’ ‘ஏன் அறையல.? அறைய வேண்டியதுதான?’ ‘பப்ளிக் ப்ளேஸ்ல மானம் போகுமேனுதான் சும்மா விட்டேன். இல்லாட்டி கொன்னிருப்பேன்.’ ‘ம்ம்ம்.. சாரி மாலதி..’ ‘சரி விடு.. நெஜமா சொல்லு.. உனக்கு அதுதான் பர்ஸ்ட் டைமா?’ ‘ஆமா மாலதி.. நெஜமாத்தான்’ ‘ம்ம்ம்.. எப்படி இருந்துச்சு?’ ‘எது?’ ‘சீ.. சொல்லுடா’ ‘ம்ம்ம்.. நல்லா இருந்துச்சு?’ ‘எது?’ ‘உங்களோட …’ ‘ஏய்.. சீ.. போதும்.’ ‘ம்ம்ம்’ ‘சரியான பொறுக்கி.. ‘ ‘ம்ம்ம்.. உங்களுக்கு எப்படி இருந்துச்சு?’ ‘ஷாக்கா இருந்துச்சு? நீயா இப்படினு’ ‘பிடிக்கலையா? ‘ ‘பிடிக்கல’ ‘நெஜமா?’ ‘ச்சீ.. போ..’ ‘சொல்லுங்க மாலதி’ ‘எனக்கு அழுகையே வரும் போல இருந்துச்சு’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘வீட்டுக்கு வந்து அழுதேன் தெரியுமா? ‘ ‘சாரி..’

‘ம்ம்ம்.. ஏண்டா அப்படி பண்ணின பொறுக்கி?’ ‘உங்க மேல உள்ள ஆசைய என்னால அடக்க முடியல..அதான்..’ ‘அதுக்காக அப்படியா? ரெண்டு நாள் வலிச்சுச்சு தெரியுமா?’ ‘எது?’ ‘போடா.. ஐயாவுக்கு ஒன்னுமே தெரியாது’ ‘நெஜமா தெரியாது..சொல்லுங்க’ ‘ஏய்.. போ ஒன்னும் வேணாம்.’ ‘சொல்லுங்க மாலதி ப்ளீஸ்’ ‘ம்ம்ம்.. எல்லாம் நீ பிடிச்சதுதான் வலிச்சுது. தியேட்டர்னு கூட பாக்காம எவ்வளவு முரட்டுத்தனமா செய்யிர? பொறுக்கி’ ‘ஓ.. சாரி மாலதி’ ‘ஆமா.. செய்யிரத செஞ்சிட்டு இத ஒன்ன சொல்லிடு.. சாரி பூரினு..’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘சிரிக்காத.. ஏண்டா அவ்வளவு வெறித்தனமா பிடிச்ச?’ ‘பின்ன.. ரொம்ப நாள் ஆசப்பட்டது கைல கெடக்கும் போது சும்மா விட முடியுமா?’ ‘ஓகோ அவ்வளவு ஆசையா சாருக்கு?’ ‘ஆமா மேடம்’ ‘பொறுக்கி பொறுக்கி.. எனக்கு வயிறு எரியுது. அவரைத் தவிர யாருமே தொட்டதில்ல.. ஆனா நீ என்னமோ கட்டுன பொண்டாõட்டி மாதிரி ரொம்ப உரிமையா பண்ற.. சரியான பொம்பள பொறுக்கி’ ‘ஏய் மாலு.. நீ என் பொண்டாட்டியா இருந்திருந்தா நல்லாத்தான் இருந்திருக்கும்.’ ‘வாட் மாலுவா? என்ன மரியாதை தேயுது.?’ ‘சாரி.. உன்கிட்ட ஒன்னு சொல்லனும்’ ‘சொல்லித் தொலை’ ‘ஐ லவ் யூ’ ‘ஏய்.. சும்மா இரு..’ ‘ஏன்? பிடிக்கலையா?’ ‘சும்மா இரு சிவா’ ‘சொல்லு மாலு’ ‘வேணாம்.. சொல்ல மாட்டேன்’ ‘என்னை பிடிக்கலையா?’ ‘பிடிக்கலேனா இப்படி காலங்காத்தால உன் கூட பேசிட்டு இருப்பேனா?’ ‘அப்புறம் என்ன சொல்லு’ ‘என்ன சொல்ல?’ ‘டூ யூ லவ் மீ?’ ‘ஐயோ சிவா.. ப்ளீஸ்.. லவ் பண்ற வயசா எனக்கு?’ ‘ஐ லவ் யூ மாலு’ ‘ம்ம்ம்..’ ‘சொல்லு’ ‘என்ன சொல்லனும்?’ ‘ஐ லவ் யூ சொல்லு’

‘நோ.. ஆர் யூ மேட்? நான் ஒன்னும் காலேஜ் கேர்ள் இல்ல.. கல்யாணம் ஆனவ.. ரெண்டு பொண்ணுங்களுக்கு அம்மா.. புரிஞ்சுக்கோ’ ‘சே.. யூ டோன்ட் லவ் மீ?’ ‘நான் ஒன்னும் அப்படி சொல்லல.. எனக்கு தெரியாது’ ‘அப்படினா சொல்லு’ ‘அதெல்லாம் சொல்ல முடியாது சிவா.. புரிஞ்சுக்கோ’ ‘ஏய்.. மாலு..’ ‘ம்ம்ம்’ ‘சொல்லுடி..’ ‘என்னது ? டியா?’ ‘ஆமாண்டி சொல்லு’ ‘முடியாது.. முடியாது.. போடா’ ‘போடி..’ ‘ஹா ஹா ஹா’ ‘என்னடி சிரிப்பு? ப்ளீஸ் ஒரு தடவ சொல்லு..’ ‘என்னடா கொஞ்சம் விட்டா ரொம்ப டி சொல்லுற’ ‘ஏன் பிடிக்கலையா?’ ‘தெரியல..’ ‘சரி சொல்லுடி.. ப்ளீஸ்’ ‘என்ன சொல்லனும்?’ ‘எத்தன தடவ சொல்றது.. ஐ லவ் யூ சொல்லுடி..’ ‘போட மரமண்டை .. உனக்கு சொன்னாத்தான் புரியுமா?’ ‘புரியுதுடி.. இருந்தாலும் நீ சொன்னா நல்லா இருக்கும்..’ ‘இன்னொரு நாள் சொல்றேன்.. இப்ப விடு..’ ‘ம்ம்.. சரி.. நீ இப்ப எங்க இருக்க?’ ‘பெட்ரூம்ல. ஏன்?’ ‘அவர்?’ ‘பக்கத்துலதான் தூங்குறார்.’

This website is for sale. If you're interested, contact us. Email ID: [email protected]. Starting price: $2,000